میرجلالالدین کزازی بیان کرد: اگر ادب داستانی را در دامنهای جای بدهیم، رزمنامه در یکسوی این دامنه جای میگیرد و رازنامه در سویی دیگر. با این همه، پیوند رزمنامه با رازنامه پیوندی بسیار تنگ است. حتی میتوانم بگویم این پیوند، گوهرین است؛ زیراکه رازنامه را میتوان از نگاهی کلان و فراخ، گونهای از رزمنامه دانست.
میرجلالالدین کزازی در حمایت از ثبت جهانی شهر توس نوشت: «توس نهتنها شهری ایرانی، شهری جهانی است و هر آینه، شایسته آنکه در شمار شهرهای بزرگ جهان که در فرهنگ جهانی کارساز و اثرگذار بودهاند، جای بگیرد.»
میرجلالالدین کزازی شاهنامهپژوه عقیده دارد: شمار زنان نیک، پسندیده، ستوده (در شاهنامه) بیش از مردانی است که از این ویژگی ها برخوردارند؛ ما زنانی را در شاهنامه مییابیم که به راستی برتر از مردانند.
سعدی سخنوری است که در زمینه های گوناگون شاهکاری هنری آفریده است و اگرچه چامه سرا نیست، اما چامه هایش در جایگاه خود استوار و شاعرانه است. او در چامه هایش بر آن است تا فرمانروایان را از خودکامگی و سیاه نامگی برهاند.
استاد دکتر میرجلالالدین کزّازی، سخنور، ادیب برجسته و شاهنامهشناس پرشور روزگار ماست. در این پرسش و پاسخ که با همراهی دوست گرامی آقای غلامرضا دادخواه انجام گرفته، دکتر کزازی به اجمال در باب آیین پهلوانی و جوانمردی و شیوة عیاری در شاهنامه مطالبی بیان کردهاست که در چند شماره پیوسته میخوانیم.
جوانمردی یا عیاری، در فرهنگ و تاریخ ایران، پیوندی تنگ و ناگسستنی و ساختاری دارد با پهلوانی. به سخن دیگر، پهلوان اگر راد و جوانمرد نباشد، پهلوان نیست. یکی از ویژگیهای بنیادین که در اندیشه و منش ایرانی، «پهلوان» را از «قهرمان» جدا میدارد، همین است. پهلوان به ناچار، عیار و جوانمرد هم هست، اما قهرمان چنین نیست؛ دستکم قهرمان در کاربرد و معنایی که این واژه در روزگار ما دارد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید